ÖLÜMDEN ÖNCEKİ YAŞAM...

"Seviyor ve seviliyorum,"

diyorsun hüzünle,

"keşke söz konusu aynı insan olsaydı..."
Bu sebep belki ve bu yüzden

dış dünyanın saldırıları karşısında

ne yapacağını bilmeyen

her insan gibi

göz yaşlarına boğuluyorsun, 

zira

gözyaşları içinde çözülür insan,

tüm parçaları çıkarılıp

çırılçıplak ayrılmış bir makine gibi...

Ve aşkta düşkünlük 

sevilen kişinin aptallığına,

hainliğine,

aşağılığına aldırmayabilir çoğu zaman. 

Sevilen kişinin

en büyük hatalarına bayılıyormuş,

deli oluyormuşçasına

tüm bu alçaklıktan beslenir hatta,

çünkü aşk dışkıyla da beslenebilir...

Ey, aşka aşırı bel bağlayan insan

nasıl olur da bütün yaşamını

bu gelip geçici coşkunun

üstüne kurmaya kalkışırsın?

Yine de

içinde bir kaos bulundurman doğal herhalde;

evrene bir bak... 

Ve hatta kaos en büyük hazinen belli ki,

zira

ancak bu şekilde

dans eden bir yıldız doğurabilir insan...