Hayata dair çok önemli bir tüyo daha ister isen; En önemli şeylerden birini daha şöyle özetleyebilirim sana; hayatını ona uygun olarak yaşayacağın bir kişisel felsefe üzerine oturt..

   Ve elbet önce, böyle bir felsefeye sahip olman gerekir tabi.

   Bu şey üzerinde zaman verip düşünürsen eğer, sana yardımcı olacak (bence en doğru) çözüm; 

    Denge Felsefesine

    göre yaşamanın bir mecburiyet olduğudur.. 

   En yükseği hayal etme hakkına sahip olduğunu bir kez anladığında kendin için en iyisini yapıp, başarı olarak genelleyebileceğin bu şeye doğru yürürken 'değerler ölçütlerinde yer alan önemli şeyleri feda etmek' örneğin bu felsefeye birebir terstir.. 

   Mandela, demeye çalıştığım bu şeyi şöyle açıklamış: 

  "Kişi, yüksek bir tepeye tırmandığında, tırmanacak daha pek çok tepe olduğunu keşfeder.. 

   Ben, dinlenmek için biraz zaman ayırdım,, 

   beni çevreleyen görkemli manzarayı seyretmek, 

   kat ettiğim uzun yola bakmak için. 

   Ancak sadece kısa bir süre için dinlenebilirim çünkü özgürlük sorumluluk getirir ve ben geç kalmaya cesarete edemiyorum.. 

    Çünkü uzun yolculuğum henüz bitmedi. "

   Velhasıl başarıyı her nasıl tanımlıyorsan artık, yolculuğunun her anında manzaranın tadını çıkarmayı unutmaman örneğin denge felsefenin bir gereğidir. Kat ettiğin mesafe ya da gelebildiğin yer için (istersen başlangıç say burayı) kendinle gurur duy ama öncelikle..

 Hayat yolculuğunun, seni getirdiği bu yer için şükretmekle başla işe. Ne kadar özel olduğunu (ilk kez belki) hisset kalbinde. 

  Ve anı yaşamak üzere yavaşlat zamanı. 

  Yaşamını bir armağan olarak kabul et; armağanların büyük sorumluluklar getirdiğini unutmadan. 

   Bir yıldız gibi parlamaya mecbur olduğunu unutma..

  Yaşamak için sonsuz sayıda olasılık içinden sen seçildin; tam da bu yüzyılda, tam da bu yerde, tam da şu an... 

   Nefes al, bu armağanı kabul et. yaşadığın gezegene faydalı olmak üzere evril. 

  Veren elin, alan el olduğunu aklından çıkarma ve bereketin paylaşarak çoğalabileceğini.. 

   İyi bir insan olmak üzere kullan dengeyi..

   Bir zamanlar bebekken seni kollarına alan onların; böyle bir insan olmanı diledikleri gibi..

 Sadece korkuyla yaşayamazsın dengeyi sok hayatına; korkularının üzerine git, risk al, yeni yolları dene, gerekirse hiç yürünmemiş yolları ne olabilir ki; 

   Daha fazla anlam çıkart. 

  Fazlasını yap, 

  fazlasını gör ve fazlası ol.

  En büyükler, şartlarından memnun olmayan ve harekete geçenler arasından çıkmıştı. 

    Ama önce sahip olduklarını, şu anı ve kendini sevmek ve kutsamakla başla işe; Sonra istediklerinin ardından gitmek üzere göklere tırman; hiç bir şey olmasa bile onların görmedikleri manzaralar senin olacak, kabuğundan çıkmaya cesaret edebildiğin için...