DİNLE KÜÇÜK KIZ...

Olur gibi görünmenin

aslında var olmak olmadığını

anlayacaksın,

bilinçli,

tetikte olmadığın

kimsenin gerçek mi

sahte mi olduğunu
sorgulamadığını
hissettiğin anlarda...

 

En iyisini

sonraya saklamaman gerektiğini

öğreneceksin yaşarken, 

yarının neye gebe olduğunu bilmen

imkansız olduğundan ve

kendini,

kendinle zaman geçirmeyi

yalnızlık sanmayacak şekilde 

yetiştireceksin,

hiçbir zaman yalnız olmadığını aslında
öğrenebilmen için...

   Kaybettiklerin de olacak sonunda 

terk edildiğini sanacaksın; 

kaybettiklerinin

kurtuldukların olduğunu anlayamadan 

onlar için üzülürken, 

zira en karanlık zihinlerin

en beklenmedik yüzler ardına gizlendiğini

bilemeyeceksin...

   Hayatın bir yorgan misali

seni ısıttığını söyleyenler kalacak yanında,

ama kısa geldiğini hissettirmeyeceksin onlara.

yukarı çektiğinde ayakların,

aşağı çektiğinde omuzların üşüyecek...

ama zaman

ilaç olacak ve

kıvrılıp içinde yatmanın dahi 

seni mutlu edebileceğini fark edeceksin...

Kesilse de ağaç
filizlenecek yine bir tomurcuk baharda  

 ve onu incitmeden basacaksın artık
aşk ve umuda hamile
karnı burnunda toprağa...