HER GÜNE 1 KİŞİSEL GELİŞİM

11 EKİM

''VEDA BUSESİ''

VEDA
Hani o bırakıp giderken seni
Bu öksüz tavrını takmayacaktın?
Alnına koyarken veda buseni
Yüzüne bu türlü bakmayacaktın.

Hani ey gözlerim bu son vedada,
Yolunu kaybeden yolcunun dağda
Birini çağırmak için imdada
Yaktığı ateşi yakmayacaktın?

Gelse de en acı sözler dilime
Uçacak sanırdım birkaç kelime...
Bir alev halinde düştün elime
Hani ey gözyaşım akmayacaktın?

Orhan Seyfi ORHON

   Yaşanan, işitilen, görünen, hissedilen ne varsa; tüm gerçekliği ile sözde algıyabildiğimiz dünyanın soluk birer gölgesidir sadece...

   Okuduğumuz masallar bazen ve dinlediğimiz şarkılar ya da; aslında bambaşka hikayeler barındırır perde ardında...

   Klasik sanat müziği deyince en sevdiğim ilk beş içinde yer alan 'Veda Busesi'nin hikayesi de böyledir; bir aşk sandığım ama babanın kızına bir vedası olan...

   Sözleri itibariyle iki aşığın şiir olarak algılanmıştır hep. Fakat Veda busesi Orhan Seyfi Orhon'un kanserden ölen kızına yazdığı bir şiirdir...

    Anlatılan odur ki; Babası kızının kapısını açarken o gün duraksar. Sessizce kapının kolunu indirir ve kızının bugün daha iyi olması için dua eder.  

   Gün boyunca aklındaki tek şey kızına doyasıya sarılmaktır bütün bir gün. O yüzden işlerini iptal etmiş, akşama kadar  yanında oturmayı planlamıştır...

   Uyuyup uyumadığını kontrol etmek için usulca yatağa eğilir.Kızı perişan görünmektedir. Gözleri yaşaran baba, onun ,bu halini görmesini istemediği için usulca eğilir ve dudaklarını kızının alnına koyar. Öpmez zire öpmek çok kısa bir andır. Öylece durur ve derin derin kızının kokusunu içine çeker. Kız eliyle babasının koluna dokunur... 

   Baba kızının alnında öylece durmaktadır fakat biraz daha durursa gözyaşları kızının yüzüne damlayacak, ağladığı anlaşılacaktır. Yatağın yanındaki sandalyeye oturur. Kız o kadar bitkindir ki  kısık bir sesle şaire, "Babacığım, annemin öldüğü gün sonrası ,günlerce, çok ağlamıştın. Şu son anlarımda senden bir şey istiyorum'' der...

   ''Ben öldükten sonra hiç ağlamayacaksın, gözünden bir damla yaş bile düşmeyecek, anlaştık mı?"  Baba imkansızı isteyen kızına gülümseyerek bakar, ağlamaklı halini bastırarak başını hafifçe sallar...

   Kızı artık  zor nefes almaktadır ve birkaç saniye içinde nefes alışverişleri kesilir, başı yana düşer...

   Hıçkırıklar içinde kızını kucağına alır. Kızın cansız bedeni hala ateşler içindedir ve kızı üşümesin diye battaniyeyle sarıp onu bahçeye çıkarır...

   Kızını sandalyeye oturtup, 

   yere çöker, 

   başını onun kucağına koyar, 

   hıçkırıklarla ağlamaya başlar...

    Dilinden 

  bu ölümsüz mısraların döküldüğü an

  işte o andır…

ZAKKUM VE VEDA BUSESİ...

ORHAN SEYFİ ORHON...

HER GÜNE 1 KİŞİSEL GELİŞİM

4 EKİM

''YARALARINLA GURUR DUY''

  Zordur gönül işleri ve öyle bir zaman gelir ki bir sondur ya da başka bir kavrayışa geçtiğin yeni bir kapı; 

  Yeni biriyle tanışmaktan örneğin, 
   o kişiye güvenmekten, 
   o insana hayatını özetlemekten, 

   onun, 
  özetin içindeki kırılgan noktalardan seni vurmasından,    yaralamasından, 
 güven duygunun körelmesi ve 
 kendini kollarınla sarıp her seferinde yine teskin etmekten 

   ve bu kısır döngüden o kadar çok yorulursun ki, 
   artık yeni bir insanla tanışmaya kapatırsın bilinmez bir zamana kalbini...

   Velhasıl hayat gerçekten güzeldir aslında 
  ama o güzel dönemlerden birinde değilsindir
 belki sadece.

  Ve iyi insanlar da gerçekten vardır bana güven, 
belki kötülere denk gelmişsindir 
şu ana kadar şanssızca...

  Demek istediğim bitişler dahi güzeldir 
içindeki bilgeliği görebilirsen eğer. 

Zira ardında güzel başlangıçlar taşır senin için her bitiş... 
   Sadece o başlangıçta değilsindir belki de ve 
belki çok yakınsındır
 inanırsan gerçekten o son içindeki
 tohuma...

   Seni sen yapan kazandığın savaşlar değildir kısaca kaybettiklerindir daha çok. 

   İnsan kazanarak değil, en çok da kaybederek öğrenir üzülme...

   Sırf bu yüzden, yaralarınla gururu duy artık ve yücelt onları utanmak yerine zira ''yaraların, ışığın içeri girdiği yerdir'' der Mevlana...
   Ne kadar çoksa o kadar aydınlığa taşır seni yani, bir de böyle düşün...

BUGÜN: 

Havanın her şartta aslında ,

ne kadar güzel olduğunu fark et...

HER GÜNE 1 KİŞİSEL GELİŞİM

1 EKİM

''KENDİNLE KONUŞ''

Bugün 

çok basit ve 

çok önemli bir yöntemden 

bahsedeceğim için sana, 

uzun uzun yazıp da 

odaktan uzaklaştırmayacağım seni...

    Kendi kendine telkinle ve 

Gestalt psikolojisi ile alakalı 

bu yöntemi 

demeni öneririm sana, 

zira neredeyse

 hiç zamanını almayacaktır 

emin ol...

1857- 1926 

tarihleri arasında yaşayan 

Fransız eczacı Emile Coue, 

insanların 

sadece zihinlerini kullanarak 

sağlıklarına kavuşacakları, 

çığır açacağına inandığı 

bir yöntem 

geliştirir...

   Yöntem 

temel olarak 

olumlu düşünmeyi, 

iyimserliğe yoğunlaşmayı ve 

kendi kendine telkini

 içermektedir....

 Sloganı;

 ‘’Her Gün, 

Her Bakımdan

Daha İyiye Gidiyorum!’’

idi....

   Bu cümleyi 

gün içinde pek çok kez, 

özellikle sabahları ve 

akşam gün biterken söylersen, 

kendini daha iyi hissedeceğin

 bir sürece giriyorsun...

Olağan üstü basit ve

Denemeye değer…

BUGÜN: 
GÜN İÇİNDE
 PEK ÇOK TEKRARLA
BU CÜMLEYİ...

HER GÜNE 1 KİŞİSEL GELİŞİM

27 EYLÜL

''YAŞLAN AMA İHTİYARLAMA''

   Özellikle sabahları fark edeceksin ve öğleye doğru hâlâ geçmemiş olduğunu,,

   Akşama doğru aynı görünecek, tıpkı daha gençken ama arada bir gerçekten yorgunken görünmen gibi...

   Banyo sonrası inceleyeksin vücudunu daha sonra, ya da çok sevdiğin o tişörtü giydikten sonra, eskisi gibi durmayacak sanki...

   Yaşlanmak, yorgun görünmeye benzer en çok... 

Hiç bir uykunun onarmaya yetmediği bir yorgunluk... 

   Sinsice yerleşecek yüzüne ve yorgunluk sandığın bu şeyin başka bir anlamı olduğunu fark edeceksin sonra; geçmediği ve düzelmediğini...

   Her sene daha ağır yerleşecek yüzüne, yorgunluğa benzeyen bu şey ve en kötüsü de her şey o kadar yavaş olacak ki normalde korkman gereken bu şeyin önceleri farkına bile varamayacaksın...

   Çocukluktan hatırladığın yaşlı insanların sonsuz uzaklıkta gördüğün zaman dilimine girdiğini fark edeceksin ve onlara benzemeye başladığını...

   Ellerinde beneklerle, sadece başkalarının başına geleceğini düşündüğün bu şey senin de başına gelecek her gün adım adım...

  Tıpkı yorgunluk gibi 

  ve sen sanki; 
  sadece yorgunmuşsun gibi...

   Korkma, kimsenin bundan bundan kaçışı yok, eğer gerekli bir şey olamasıydı, 
   evrim 
   çoktan ala aşağı ederdi onu yani...

   

   Sen; yaşlan, 

   yaş al 

   ama sakın ihtiyarlama...

BUGÜN: 

Şu an 

 20 yıl sonrasını düşün, 

yanında kimler kaldı, 

gidenlerle iyi ayrıldın mı?

HER GÜNE 1 KİŞİSEL GELİŞİM

24 EYLÜL

''KENDİ DÜNYANI YARAT''

   Senin dünyanı yaratan,,
   sadece düşüncelerindir...
    Bir çekiç olduğunu düşünüyorsan eğer, dünyan çivilerden oluşur ve elbet her yerde göreceğin de en fazla çiviler...


   Yani dünya ne biçime giriyorsa,,
   onu o şekle sokan sensindir...
   Asıl ya da yaratılan gerçek dünyanın
   gerçek sahipleri ise, yani onun en saf hali ile görebilenler;    güler yüzlü ve öfkeden, negatif duygudan kendini arındırmış olanlardır...

   Herkes kendi küçük dünyasını yaratır, senin anlayacağın...    Olumlu ve neşeli insanların dünyası neşeden oluşur ve hiç bir şeyden memnun olmayan insanlar ise yazık ki kendi yarattıkları bir cehennemde yaşarlar...

  O halde bir yerden başlamalı insan ve 'Daha iyi bir hayatım olsa ne yapardım' soruları ile boşa yormamalı kendini...    
   Bunun yerine 'Sahip olduğum hayatla daha iyi neler yapabilirim' diye düşünmeli belki de...

   Sabah kahvaltını hazırlamak için dünün çöplerini karıştırmayacağın gibi yarının dünyasını yaratmak için de zihnindeki çöp tenekesini kullanmayı bırakmalısın yani artık...

 Geçmişte seni üzen, yaralayan, kızdıran, hasta eden ne varsa; bırak ve uzaklaşsın senden...

   Sözün özü, mutlu olduğun zaman dünyanın daha güzel olduğunu fark etmişsindir değil mi...

   Oysa bunu iyi düşün; 
   bakış açın dışında 
   aslında hiçbir şey 
   değişmemişti o dünyada...

   BUGÜN:

Aşık ol...